Staw biodrowy jest jednym z najmocniejszych i najbardziej wzmocnionych narządów w organizmie, dlatego do jego uszkodzenia dochodzi bardzo rzadko. Najczęściej dzieje się tak w wyniku poważnego wypadku, np. samochodowego lub upadku z dużej wysokości.
W momencie, gdy głowa kości udowej traci kontakt z panewką w stawie biodrowym – mówimy o zwichnięciu. Uraz ten jest bardzo poważny oraz bolesny dla pacjenta. Niemożliwe staje się poruszanie kończyną dolną, a wszelkie próby sprawiają ogromny ból. Niezbędna jest interwencja lekarza oraz nastawienie stawu biodrowego przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym.
Spis treści
Objawy zwichnięcia stawu biodrowego
Zadaniem stawu biodrowego podczas chodzenia jest przeniesienie ciężaru ciała na nogi. Jeśli głowa kości udowej straci kontakt z panewką najczęściej przemieszcza się o 90 stopni do tyłu (rzadziej do przodu). Pacjent momentalnie odczuwa niezwykle silny ból, ma trudności z poruszaniem kończyną, a każda próba to jeszcze silniejszy ból.
Typowe objawy zwichnięcia stawu biodrowego to:
- silny ból biodra i okolic, który uniemożliwia wykonywanie jakichkolwiek, nawet najmniejszych ruchów,
- pojawiająca się opuchlizna oraz obrzęk w okolicy stawu,
- silna wrażliwość na dotyk,
- pojawienie się siniaka oraz krwiaka.
Często zdarza się, że podczas zwichnięcia dochodzi do urazu nerwów, co powoduje słabszy lub całkowity brak czucia w stopie.
Zwichnięcie biodra – przyczyny
Jedną z głównych przyczyn zwichnięcia stawu biodrowego jest działanie dużej siły np. podczas upadku z wysokości (rusztowanie, drabina) lub podczas wypadku komunikacyjnego np. samochodowego lub wypadku na motorze.
Inne z przyczyn to:
- uprawianie sportów takich jak: skoki narciarskie, wspinaczka, football amerykański lub rugby, snowboard,
- zapalenia lub choroby zwyrodnieniowe powierzchni stawowych,
- nowotwory,
- unieruchomienie ciała przez długi okres czasu,
- zwiotczenie lub osłabienie mięśni.
Bardzo rzadko zdarza się, że zwichnięcie stawu biodrowego pojawia się u niemowląt i jest wadą wrodzoną. Nazywane jest dysplazją stawu biodrowego. U dziecka, u którego zdiagnozowano dysplazję w pierwszych miesiącach życia zakłada się specjalistyczne szelki. Mają za zadanie ustabilizować stawy biodrowe do prawidłowej pozycji. Jeśli to nie przynosi oczekiwanych rezultatów (bardzo rzadko się tak zdarza) konieczne jest przeprowadzenie operacji chirurgicznej.
Zwichnięcie stawu biodrowego – leczenie
Osoba, która doświadczyła zwichnięcia potrzebuje natychmiastowej pomocy oraz interwencji lekarza. Przede wszystkim należy podkreślić, że osoby tej nie należy przemieszczać, a poruszać jak najmniej. Niezbędne jest usztywnienie i unieruchomienie stawu biodrowego, by nie przysparzać dodatkowego bólu pacjentowi oraz by nie spowodować dalszych uszkodzeń główki kości udowej. Zwlekanie z interwencją specjalisty może skutkować nawet martwicą kości udowej. Pacjenta należy przewozić w pozycji leżącej, najlepiej karetką.
Podczas diagnozy należy upewnić się, czy nie pojawiły się inne uszkodzenia jak np. oderwanie odłamków kości czy pęknięcia. W celu ustalenia wykonuje się prześwietlenie rentgenowskie. Następny krok leczenia to nastawienie główki kości do panewki. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym, by zapobiec i tak już sporego bólu dla pacjenta. Po nastawieniu pacjent musi spędzić około 3 tygodni z nogą na wyciągu. Kolejny krok to kilkumiesięczna rehabilitacja mająca na celu przywrócenie pełnej sprawności.
