Ścięgno Achillesa jest najmocniejszym ścięgnem, a zarazem najgrubszym, z wszystkich występujących w ludzkim ciele, mimo to również może ulec uszkodzeniu. Za co właściwie odpowiada ścięgno Achillesa? Odgrywa kluczową rolę podczas stawiania przez nas kroków, pozwala na zginanie stóp, unoszenie i opuszczanie ich oraz na stawanie na palcach.
Może ulec kontuzji np. jeśli zbyt gwałtownie zerwiemy się do biegu, bez uprzedniej rozgrzewki.
Ścięgno Achillesa składa się z mięśnia płaszczkowatego i brzuchatego, jest przedłużeniem mięśnia trójgłowego łydki i łączy się ze stopą, dzięki czemu możemy wykonywać kroki.
Spis treści
Zapalenie ścięgna Achillesa – objawy
Jednym z pierwszych i najczęściej występujących objawów zapalenia ścięgna Achillesa jest silny ból występujący w dolnej części łydki. W wielu przypadkach pojawia się również obrzęk, a pacjent doświadcza odczucie, jakby rozlewało się ciepło w kończynie. Ból pojawia się najczęściej podczas rozpoczęcia aktywności fizycznej, po zakończeniu ćwiczeń oraz rano. W trakcie treningu nie jest odczuwalny, jednak nasila się po jego zakończeniu.
Z czasem ból pojawia się coraz częściej, występuje podczas chodzenia, a nawet podczas niewielkiego ruchu kończyną. Niektórzy pacjenci odczuwają ból już po samym dotyku, najprawdopodobniej w zaawansowanym już stopniu zapalenia.
Przyczyny zapalenia ścięgna Achillesa
Kontuzje wywołane zapaleniem ścięgna Achillesa należą do jednych z najczęściej przytrafiających się u osób aktywnych fizycznie. Najczęściej do zapalenia dochodzi, gdy ścięgno jest przeciążone długą i ciężką pracą, która bardzo często nie jest poprzedzona rozgrzewką. Wpływ na kontuzję ma również podłoże, na jakim wykonuje się dane ćwiczenia, np. zbyt twarde, jak asfalt sprzyja rozwojowi zapalenia. Duże znaczenie ma także układ stopy przed oraz podczas biegania. Należy zwracać uwagę, by ciężar ciała nie był przenoszony na wewnętrzną część stopy, ponieważ dojdzie do przeciążenia ścięgna Achillesa.
Inne przyczyny mające wpływ na kontuzję ścięgna Achillesa to:
- otyłość,
- naturalnie występujący proces starzenia się tkanek,
- źle dobrane obuwie.
Na uszkodzenia ścięgna Achillesa najbardziej narażone są osoby uprawiające takie sporty jak:
- biegi,
- koszykówka,
- siatkówka,
- piłka nożna,
- tenis,
- skoki o tyczce oraz skoki w dal.
Zapalenie ścięgna Achillesa – leczenie
W momencie, gdy pacjent odczuwa ból w dolnej części łydki oraz gdy występują wyżej wymienione objawy należy koniecznie udać się na wizytę do lekarza. Diagnoza polega na wykonaniu badania ultrasonograficznego, które w szczegółowy sposób zobrazuje tkanki miękkie znajdujące się w okolicy mięśnia.
To, w jaki sposób będzie leczone zapalenie ścięgna Achillesa głównie zależy od stopnia jego zaawansowania. Przede wszystkim pacjent jest zobowiązany do zaprzestania wykonywania treningów. Dużą rolę podczas leczenia odgrywają zabiegi rozciągające oraz wizyty u fizjoterapeuty. Zaprzestanie wykonywania aktywności fizycznej pozwala w szybszym czasie regenerować tkanki oraz zapobiega rozwojowi kolejnych kontuzji. Na złagodzenie bólu towarzyszącego podczas zapalenia pacjentowi najczęściej przepisuje się środki przeciwbólowe, jak np. ibuprofen. Proces leczenia zazwyczaj trwa około 6 miesięcy.
Różnice między zerwanym ścięgnem Achillesa, a zapaleniem ścięgna Achillesa
Do zerwania ścięgna Achillesa najczęściej dochodzi np, w wyniku wcześniej występującego zapalenia, które było lekceważone bądź nie zostało wyleczone, tkanki nie zregenerowały się do końca. Zerwanie może nastąpić również na skutek nagłego i szybkiego biegu, czy to podczas uprawiania sportu, czy choćby podczas nagłego biegu do autobusu, gdy mięśnie nie są prawidłowo rozgrzane. Zerwanie ścięgna Achillesa jest jedną z bardzo częstych kontuzji i może przydarzyć się zarówno każdemu z nas, jak i profesjonalnym sportowcom.
Zerwane ścięgno Achillesa – objawy
Główny objaw zerwanego ścięgna Achillesa to olbrzymi ból odczuwany w dolnej części łydki. Porównywalny z niespodziewanym, silnym kopniakiem. Bardzo często towarzyszy również “trzaśnięcie”, uczucie tarcia oraz problemy z poruszaniem się. Pacjent najczęściej nie może stanąć na stopie. W przypadku zerwania ścięgna Achillesa nie należy zwlekać, lecz koniecznie udać się do lekarza.
Leczenie zerwanego ścięgna Achillesa
Lekarz ortopeda wykonuje badanie USG pozwalające określić, na jakim etapie występuje uraz oraz jak bardzo zostały oddalone od siebie końce ścięgna. Jeśli doszło do częściowego zerwania możliwe jest leczenie zachowawcze, polegające na unieruchomieniu kończyny. Pacjent porusza się o kulach.
Jeśli jednak doszło do całkowitego zerwania ścięgna Achillesa konieczne będzie przeprowadzenie operacji, polegającej na zszyciu dwóch końców ścięgna. Po wykonaniu operacji noga zostaje unieruchomiona, pacjent może poruszać się wyłącznie o kulach. Następnie usuwa się szwy, (najczęściej po upływie około 2 miesięcy).
Kolejny etap to rehabilitacja polegająca w początkowym etapie na przywróceniu zakresu ruchu, następnie na odbudowie siły. Pełną sprawność fizyczną pacjent odzyska między 5, a 6 miesiącem. Jest to uwarunkowane intensywnością leczenia, rehabilitacją oraz czasem, jaki potrzebują tkanki na całkowitą regenerację. Warto podkreślić, że jeden pacjent wróci do sprawności po upływie około 4 miesięcy, inny zaś po upływie 5 lub 6 i jest to całkowicie naturalne.