W późniejszym czasie:
Przyczyną zespołu rowka nerwu łokciowego jest ucisk na nerw, który może być spowodowany:
W wyniku w/w zaburzeń dochodzi do pogrubienia tkanek miękkich, powstają blizny, zmiany kostne lub chrzęstne. W efekcie dochodzi do przewlekłego podrażnienia lub ucisku nerwu łokciowego w obrębie bruzdy na wysokości nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.
Leczenie zespół rowka nerwu łokciowego dzielimy na operacyjne i nieoperacyjne. Nieoperacyjne leczenie jest pierwszym etapem leczenia w łagodnych stanach neuropatii. W bardziej zaawansowanych stadiach stosuje się je przede wszystkim u pacjentów niewyrażających zgody na zabieg oraz u pacjentów z przeciwwskazaniami do leczenia operacyjnego. Leczenie ma na celu uśmierzenie objawów, natomiast nie zwalcza przyczyny. Wśród stosowanych metod można wymienić leczenie farmakologiczne oraz fizykoterapię, a także zakaz forsownych ruchów w stawie łokciowym powodujących rozciąganie nerwu i zwiększających jego ucisk.
Zabieg uwolnienia nerwu przeprowadzana jest najczęściej klasyczną metodą, która polega na wykonaniu 2-3cm nacięcia na stronie dłoniowej nadgarstka lub kilkucentymetrowego nacięcia wzdłuż przebiegu nerwu w okolicy łokcia. Nacięcie skóry pozwala na dokładną ocenę okolicy nerwu oraz precyzyjne wycięcie tkanek powodujących konflikt. Po zabiegu kończyna zostaje unieruchomiona, a szwy ściągane są po około 12-14 dniach.
Po wykonaniu zabiegu operacyjnego zalecana jest odpowiednio dobrana rehabilitacja oraz zmiana przyzwyczajeń ruchowych. Pacjent otrzymuje od fizjoterapeuty zalecenia dotyczące pielęgnacji oraz pozycji operowanej kończyny. Do czasu zdjęcia szwów należy wykonywać ruchy kończyną w ograniczonym bezbólowym zakresie. Po zdjęciu szwów bardzo istotna jest mobilizacja blizny pooperacyjnej celem uniknięcia zrostów łącznotkankowych oraz uzyskania dobrego efektu kosmetycznego (zmniejszenia widoczności blizny). Pacjent powinien wykonywać ćwiczenia wspomagające przesuwalność nerwu (neuromobilizacje) – początkowo ćwiczenia przeprowadzane są pod nadzorem fizjoterapeuty w warunkach ambulatoryjnych, a następnie samodzielnie kontynuowane przez pacjenta w domu. Powrót sprawności następuje zwykle po 4-6 tygodniach. . Dopiero w momencie, gdy funkcja ręki zostanie odtworzona, można powrócić do pracy zawodowej czy uprawiania sportu. W przypadku częściowego uszkodzenia struktury nerwu zalecane jest zażywanie leków wspomagających metabolizm tkanki nerwowej, np. preparatów bogatych w witaminy z grupy B. Po 6 miesiącach od operacji zalecane jest kontrolne badanie przewodnictwa nerwowego w celu ostatecznej oceny skuteczności leczenia.
Przeciwskazaniami do zabiegu są: infekcja skóry w miejscu planowanej operacji, zaburzenia krzepnięcia krwi.
Tak. Najczęściej stosowane jest znieczulenie miejscowe.
inaczej nazywany zespołem kanału nerwu łokciowego, to choroba należąca do neuropatii uciskowych, w których do uszkodzenia nerwu dochodzi w wyniku ucisku w obrębie bruzdy nerwu na wysokości nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Podrażnienie nerwu łokciowego w rowku nerwu łokciowego jest drugim pod względem częstości występowania zespołem uciskowym kończyny górnej. Występuje w ręce dominującej, częściej u mężczyzn niż u kobiet i jest drugą co do częstości neuropatią uciskową, zaraz po zespole cieśni nadgarstka.